همزمان با یورش ناپلئون به مصر شماری از فراماسونرها ازجمله ژنرال کلبر همراه وی بودند. آنها در سال 1798 نخستین لژ فراماسونری را در مصر به نام لژ ایزیس بنیاد نهادند که مقر آن در آن شهر قاهره بود. پس از این تاریخ به حسب جایگاه کشور مصر در خاورمیانه و به خصوص جهان اسلام بر شدت فعالیت لژهای فراماسونری افزوده شد. لژها به گونه ای عمل کرد که در بسیاری از اوقات توانست حتی نظر جمعیت مذهبی مصر را نیز به خود جلب نماید. برای نمونه در سال 1845 و همزمان با تاسیس لژ اهرام شاهد حضور بسیار یاز افراد مذهبی در تجمعات آنها هستیم. شاهزاده عبدالحلیم پسر محمد علی پاشا تنها یکی از این افراد است.

فراماسونرهای فعالیتهای گوناگونی را در مصر ترتیب داده اند. فعالیت آنها اعم بود از فعالیتهای سیاسی، اقتصادی و به خصوص فرهنگی. گسترش فعالیت آنها در مصر به گونه ای بود که در سال 1964 حکومت جمال عبدالناصر فرمان داد همه لژهای فراماسونری مصر تعطیل شوند. اگرچه لژهای فراماسونری در مصر تعطیل شد ولی باشگاه های روتاری که روند تکاپو و خواستهایشان با فراماسونری همخوانی داشت در آن کشور جانی تازه گرفتند. باشگاه روتاری در مصر در سال 1929 پدید آمد و در منطقه 195 روتاری بین المللی قرار گرفت. یکی از ویژگیهای روتاری قاهره آن بود که اعضای آن از ملیتها و نژادهای گوناگون بودند.

نخستین لژ فراماسونری در سوریه در سال 1862 و توسط الدریج سرکنسول انگلیس بنا نهاده شد. راشد پاشا حکمران سوریه در دوران عثمانی از معروفترین اعضای این لژ بود. فراماسونری در سوریه توسط امیر عبدالقادر الجزایری گسترش یافت. او که برای برگزاری فریضه ی حج به سفر رفته بود، در مصر به عضویت لژ اهرام که پیرو شرق اعظم فرانسه بود درآمد و در بازگشت از حج، در دمشق، لژی به نام لژ سوریه تأسیس کرد. شاهین مکاریوس یاد آور می شود که فراماسونرهای مصری از جمله محمد عبده، ابراهیم بیک لقافی و حسن بیک شمسی به سوریه آمده و در این لژ سخنرانی می کردند. مکاریوس می نویسد که شیخ محمد عبده به درجه ی «خارک و صدف» نیز دست یافت که این نشان توسط نماینده ی آمریکا به وی داده شد.

فراماسونری بعد از جنگ جهانی اول بر فعالیت خود در سوریه افزود. در سال 1924 کنفرانس آزادگان (مؤتمن الاحرار) در بعلبک برگزار شد. که خود بیانگر میزان گسترش فراماسونری در همه شهرهای بزرگ سوریه در آن هنگام بود. شمار بسیاری از اشخاصی که بعدها در سوریه وزیر، نخست وزیر و رئیس جمهور شدند، در این کنفرانس حضور داشتند که از مهم ترین آن ها می توان از فارس خوری بنیان گذار حزب مردم سوریه و بانی لژ فراماسونری «نور دمشق» نام برد. پس از بستن لژهای فراماسونری در مصر، حکومت سوریه در اوت سال 1965 فرمان تعطیلی لژهای فراماسونری و باشگاههای روتاری را صادر کرد و به فعالان آنها هشدار داد که به اتهام وابستگی به انجمن های پنهان و رازدار بین المللی در دادگاه های نظامی محاکمه خواهند شد. با این حال، پاسخ این سؤال که حکومت سوریه تا چه حد توانست از فعالیت لژها جلوگیری کند، خود جزو اسرار فراماسونری است....