در طول جنگ جهانی دوم ، وینستون چرچیل دو پیروزی چشمگیر کسب کرد. اول پیروزی بر آلمان نازی ، دوم پیروزی بر لژیون شکاکانی که قضاوت او را مورد تمسخر قرار داده بودند ، ادعای بزرگی او را انکار کردند و او را از مقام عالی کنار گذاشتند به این دلیل که مطمئنا خطری برای کشور محسوب می شد. چرچیل تنها سیاستمدار انگلیسی قرن بیستم بود که به یک قهرمان ملی ماندگار تبدیل شد. نکته جالب این است که این اتفاق در سن 65 سالگی رخ داد ، در زمانی که وی به عنوان یک نیروی مصرف شده در نظر گرفته می شد و دارای سابقه تصمیمات فاجعه بار بود. همه دشمنان او به جز خصمانه ترین دشمنان وی اذعان داشتند که او از توانایی های عالی ، سخنوری چشمگیر و نوعی نبوغ برخوردار است. اما تقریبا به طور جهانی توافق شد که او یک خودخواه بی شرم ، یک فرصت طلب بدون اصول و عقاید ، یک همکار غیر قابل اعتماد ، یک سیاست گذار بی قاعده و فاقد قضاوت و یک استراتژیست آماتور بی پروا با علاقه ی خطرناک به جنگ و خونریزی است. او در دوره ای از زندگی خود ، هر حزب و جناحی را در این کشور آزرده بود ، با این وجود او به مظهر وحدت ملی تبدیل شد. در این بیوگرافی مناقشه انگیز ، پاول ادیسون داستان زندگی چرچیل را به موازات تاریخ شهرتش تعریف می کند. او می خواهد توضیح دهد که چرا چرچیل به یک قهرمان ملی تبدیل شده است ، و چرا مقام قهرمانی او از آن زمان به رغم تلاش های شمایل گرایان برای تخریب وی ، پابرجا مانده است. او استدلال می کند که اکنون ما در موقعیتی هستیم که می توانیم فراتر از اساطیر - چه مثبت و چه منفی - ببینیم وینستون چرچیل واقعی ، یک دولتمرد جنگجو بود که ویژگی های وی به طور قابل ملاحظه ای در تمام فرصتهای شغلی او سازگار بود.