پنجاه سال پس از آنکه رژیم اتحاد جماهیر شوروی تمام هنرمندان خود را تحت فشار می گذاشت، آنها را دستگیر می کرد و یا زیرنظر نگه می داشت ویتالی شنتالینسکی این فرصت را پیدا کرد تا دریابد که واقعا برای نویسندگان-قربانیان استالین چه اتفاقی افتاده است . او تلاش می کند تا سخنان دزدیده شده ی این نویسندگان را دوباره زنده کند کتاب بایگانی ادبی پلیس مخفی به بهایی که نویسندگان دوران رژیم استالین پرداختند اما حاضر به خط گرفتن از حزب نشدند می پردازد. این نویسندگان اغلب مورد آزار و اذیت ، تبعید ، زندانی یا اعدام قرار گرفتند ، کارهای آنها ممنوع بود و انتشار آن رد می شد.
ویتالی شنتالیسکی پس از باز کردن پرونده بایگانی اسناد پلیس مخفی پرونده ی تعدادی از نویسندگانی که دستگیر شده یودند مانند بوریس پیلنیاکپ و ایساک بابل را می یابد و همچنین موفق به یافتن پرونده ی آن دسته از نویسندگانی می شود که در آن دوران دستگیر نشدند اما مدام تحت نظر پلیس مخفی بودند نویسندگانی مانند بولگاکف. شنتالیسکی حتی موفق می شود به تعدادی از دست نوشته های این نویسندگان که توسط پلیس های مخفی ضبط و مصادره شده بودند دست یابد. مانند یادداشت های روزانه بولگاکف. یادداشت هایی که بولگاکف آنها را از مامورین مخفی پس گرفته و سوزانده بود اما غافل از آنکه مامورین نسخه ای دیگر برای خود نگه داشته بودند و این همان نسخه ای است که شنتالیسکی موفق به یافتن می شود.
ساندی تلگراف در مورد این کتاب نوشته است که خواندن آن برای هر کسی که می خواهد تاریک ترین دوران ادبیات روسیه را در یابد ضروری است.