جرجی زیدان (۱۴ دسامبر ۱۸۶۱، بیروت – ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۱۴، قاهره) تاریخ نگار،داستان نویس، و روزنامه نگار عرب زبان لبنانی است که برای نوشتن ۲۳ رمان تاریخی و تأسیس نشریهٔ الهلال معروف است. طی نهضت بیداری عرب ها و شکل گیری جنبشالنهضة، قصد او از نوشتن رمان های تاریخی، آشنا نمودن مردمان عرب با فرهنگ و تاریخ خود بوده است.
بیشتر شهرت زیدان به سبب داستان های تاریخی اوست و زیدان را پیشگام این نوع ادبی می دانند. زیدان ۲۲ داستان تاریخی دارد که اولی المملوک الشارد (چاپ ۱۸۹۱) و آخری شجرة الدّر (چاپ ۱۹۱۴) است. از این میان، هفده داستان به تاریخ عرب و اسلام تا عصر صلاح الدین ایوبی بر می گردد، چهار داستان متعلق به تاریخ جدید مصر و یکی هم متعلق به تحولات عثمانی است. زیدان تحت تأثیر و نفوذ داستان نویسان اروپایی، به خصوص والتر اسکات و الکساندر دوما، بوده و گرچه نتوانسته به سطح هنری آنها برسد، در این زمینه در ادبیات عرب موفق بوده است.
در این داستان ها زیدان قصد دارد وقایع گذشته را در روند دگرگونی حیات سیاسی عرب روایت کند؛ ازاین رو، جنبه تعلیمی و سرگرمی داستان ها بر جنبه هنری آنها برتری دارد. داستان های وی طرح ساده ای دارند. محور اصلی این داستانها، عشق مجازی به زیبایی مسحورکننده زنی است که غالبا واقعیت مستند تاریخی ندارد. وی واقعیت های تاریخی را با این عشق مجازی می آمیزد و با نثری ساده و ایجاد کشمکش و تعلیق و هیجان، خواننده را تا پایان با خود همراه می کند.