کودک از خردسالی، به خصوص از وقتی شروع به حرف زدن می کند، درباره همه چیز و همه کس کنجکاو است و از پدر و مادرش سوال می کند.
وقتی کودک درباره مسائل جنسی و جنسیتی می پرسد، پدر و مادر معمولا دست و پایشان را گم می کنند. مطمئن باشید منظور کودک روابط جنسی زن و مرد و آمیزش نیست! او فقط هرچیزی را که به ذهنش می رسد مطرح می کند.
کودک دیر یا زود متوجه بی میلی شما به پاسخ گویی و اضطراب و نگرانی تان می شود و کم کم می فهمد که شما قادر نیستید به سوالاتش پاسخ دهید. در نتیجه به دنبال منابع دیگری برای پاسخ سوالاتش می گردد. این منابع یا همسالانش هستند یا هر منبع آگاه دیگری که پاسخ سوالاتش را بداند!
پدر و مادر آگاه بهترین کسانی هستند که از عهده این وظیفه مهم برمی آیند. زیرا آن ها عقاید و ارزش های خانوادگی را می سنجند و گام به گام، خلاصه و در چارچوب مناسب وهنجارهای خانوادگی، به دور از افراط و تفریط و متناسب با سن کودک آموزش می دهند.
برخی از خانواده ها ترجیح می دهند فرزندانشان را از مسائلی که سبب حساسیت و کنجکاوی می شود دور نگه دارند! این کار با توجه به وجود تلویزیون، اینترنت، ماهواره و و ورود به مدرسه و جامعه بسیار سخت است.
دور نگه داشتن کودک تا وقتی که او به مهد کودک و مدرسه نرفته راحت به نظر می رسد؛ اما با ورود کودک به اجتماع و مدرسه در مقابل حجم زیادی از اطلاعات و سوالات قرار می گیرد و چون تا به حال با پدر و مادر و خانواده اش در این زمینه گفت و گویی نداشته، گمان می کند که آن ها نمی دانند یا نمی توانند به سوالاتش پاسخ دهند. در نتیجه دست به دامان دوستان و همسالان و رفقای جدیدش می شود.